Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Τα ανεξήγητα των συμπτώσεων - Όταν η πραγματικότητα αντιγράφει ένα μυθιστόρημα


Το 1898, ο προφητικός -όπως αποδείχτηκε- συγγραφέας Μόργκαν Ρόμπερτσον έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Futility» (Ματαιότητα), για ένα πολυτελέστατο βρετανικό πλοίο, «το μεγαλύτερο σκαρί εν πλω» που αρμενίζει στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού. Εφοδιασμένο με «στεγανά τμήματα», τρεις προπέλες και πολλαπλό διάφραγμα, το πλοίο των 800 ποδιών (244 μέτρων) του μυθιστορήματος ήταν αβύθιστο, και μπάρκαρε τον Απρίλιο γεμάτο με τρεις χιλιάδες επιβάτες. Αλλά κατά τη διάρκεια του τρίτου του ταξιδιού, καθώς επέστρεφε από τη Νέα Υόρκη, κάποια νύχτα κατά τα μεσάνυχτα, προσέκρουσε πάνω σε ένα παγόβουνο. Το παγόβουνο έκοψε τη δεξιά πλευρά του πλοίου, όπως ένα ανοιχτήρι μια κονσέρβα. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν λόγω της ανεπάρκειας των σωστικών λέμβων. Το όνομα του πλοίου; Τιτάνας...


Morgan Robertson

Τιτανικός

«…Είναι αβύθιστο. Ο ίδιος ο Θεός δεν θα μπορούσε να βυθίσει το πλοίο αυτό».

Το βιβλίο του Ρόμπερτσον, προέβλεψε ό,τι ακριβώς θα συνέβαινε με το ναυάγιο του Τιτανικού, 14 ολόκληρα χρόνια μετά από την συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος.
Ο Τιτανικός, ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο, με 260 μέτρα μήκος και 46.329 τόνους βάρος. Είχε νηολογηθεί από τη ναυτιλιακή εταιρεία White Star Line για πραγματοποιεί το άκρως ανταγωνιστικό δρομολόγιο του Ατλαντικού ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική, και για τους επιβάτες της πρώτης θέσης τουλάχιστον λέγεται ότι προσέφερε την τελευταία λέξη της πολυτέλειας στον κόσμο. Λεγόταν ακόμα πως ήταν «αβύθιστο», επειδή ο σκελετός του είχε μια σειρά από πρακτικά υδατοστεγή χωρίσματα, τέσσερα από τα οποία μπορούσαν να γεμίσουν νερό χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να βυθιστεί το πλοίο.


Στις 10 Απριλίου του 1912, ο Τιτανικός άφησε το Σαουθάμπτον για το παρθενικό του ταξίδι, με προορισμό τη Νέα Υόρκη υπό τις διαταγές του Καπετάνιου Έντουαρντ Τ. Σμιθ, με 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. Οι τιμές των εισιτηρίων των επιβατών του Τιτανικού το 1912 είχαν ως εξής:
Πρώτη θέση: 4.350 $ (τιμή υπερπολυτελούς σουΐτας).
Δεύτερη θέση 1.750 $
Τρίτη θέση: 30 $.


Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου 
του Μόργκαν Ρόμπερτσον "Ματαιότητα"


Τέσσερις μέρες αργότερα, ακριβώς πριν από τα μεσάνυχτα, (στις 23:40) τη νύχτα της 14ης Απριλίου του 1912, το πλοίο χτύπησε σε υποθαλάσσιο παγόβουνο περίπου 400 μίλια νότια του Νιουφάουντλαντ.
Το χρονικό διάστημα από την πρώτη παρατήρηση του παγόβουνου μέχρι την πρόσκρουση ήταν 30 δευτερόλεπτα.
Το παγόβουνο έσκισε τη δεξιά πλευρά του Τιτανικού και διέρρηξε πέντε από τα στεγανά του. Μέχρι τις 2.20 π.μ. το πλοίο είχε βυθιστεί, παίρνοντας μαζί του 1.517 ζωές.



Τρομακτικές ομοιότητες

Οι ομοιότητες μεταξύ του πλοίου της «Ματαιότητας» και του Τιτανικού μαζί με τα μετέπειτα πραγματικά γεγονότα είναι τρομακτικές, αρχίζοντας από τα ονόματα των πλοίων. Ο Μόργκαν Ρόμπερτσον ονομάζει στο μυθιστόρημά του το πλοίο «Τιτάνα».

Ο Τιτάνας είναι ένα τεράστιο σκαρί που προορίζεται για την άνεση των επιβατών του με την πολυτέλεια που διαθέτει. Το ίδιο και ο Τιτανικός.
Και τα δύο πλοία διασχίζουν μια νύχτα του Απριλίου τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό. Και τα δύο πηγαίνουν πάρα πολύ γρήγορα έχοντας αναπτύξει πολύ μεγάλη ταχύτητα.

Και τα δύο πλοία έχουν «αβύθιστα στεγανά».
Και τα δύο έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος:

Ο Τιτάνας έχει 244 μέτρα μήκος, ενώ ο Τιτανικός είχε μήκος 260 μέτρα.
Ο Τιτάνας έχει 45.000 τόνους βάρος, ενώ ο Τιτανικός 46.328 τόνους βάρος.

Και τα δύο είναι γεμάτα με την αφρόκρεμα της υψηλής κοινωνίας.

Ο Τιτάνας ταξίδευε από Αμερική προς Αγγλία.
Ο Τιτανικός ταξίδευε από Αγγλία προς Αμερική.

Ο Τιτάνας είχε τρεις προπέλες.
Το ίδιο και ο Τιτανικός.


Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Νιου Γιορκ Τάιμς με την τρομερή είδηση του ναυαγίου του Τιτανικού


Και τα δύο φέρουν πολύ λίγες σωσίβιες λέμβους, κάτι που απεδείχθη θανάσιμα ανεπαρκές για την σωτηρία όλων των επιβαινόντων.

Ο Τιτάνας διέθετε μόνο 24 σωσίβιες λέμβους.
Ο Τιτανικός διέθετε μόνο 20 σωσίβιες λέμβους.

Και τα δύο πλοία προσκρούουν πάνω σε ένα παγόβουνο.

Ο Τιτάνας ταξίδευε με ταχύτητα 25 κόμβων και πριν από το δυστύχημα βρισκόταν 400 μίλια μακριά από Νέα Γη (Terranova).
Ο Τιτανικός, προχωρώντας πολύ γρήγορα με ταχύτητα στους 23 κόμβους, λίγο πριν συγκρουσθεί με το παγόβουνο, βρισκόταν 400 μίλια μακριά από την Terranova.

Και στο μυθιστόρημα, και στην πραγματικότητα το παγόβουνο έσκισε το κύτος στην δεξιά πλευρά και των δύο πλοίων.

Και στις δύο περιπτώσεις η απώλεια ανθρωπίνων ζωών είναι τεράστια σε αριθμό.

Ο άφθαρτος Τιτάνας βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του περισσότερους από τους μισούς εκ των 2.500 επιβατών του στον υγρό τάφο.
Ο αβύθιστος Τιτανικός, βυθίστηκε παρασύροντας μαζί του τους μισούς από τους 2.208 επιβάτες του.

Ώρα ναυαγίου: Μεσάνυχτα για τον Τιτάνα.
20 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα για τον Τιτανικό…


Το κείμενο προέρχεται από το http://melitilexeis.blogspot.com

Ο μυθικός κόσμος των ξωτικών...


Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και -όπως κάθε χρόνο, τέτοια εποχή- τα ξωτικά έχουν ιδιαίτερη θέση στην καθημερινότητα, ειδικά των πιο απομακρυσμένων περιοχών.

Τα ξωτικά είναι φανταστικά όντα που τα περισσότερα δεν έχουν σταθερή μορφή και πολλές φορές έχουν την δυνατότητα να γίνονται κατά βούληση αόρατα. Συνήθως περιγράφονται μικρόσωμα αλλά έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν μορφή και να γίνονται μεγαλόσωμα!
Κάποιες παλιές ιστορίες λένε ότι οι ο κόσμος μας κι αυτός των ξωτικών ήταν ένας αλλά για ένα περίεργο λόγο αυτοί οι δυο κόσμοι χωρίστηκαν. Κάποιος άλλος μύθος λέει ότι τα ξωτικά βρισκόντουσαν στην γη πολύ πριν δημιουργηθούν οι άνθρωποι.
Είναι έξυπνα και περίεργα όντα, μπορούν να κλέβουν οτιδήποτε τους αρέσει ή έτσι απλά και μόνο για να πειράξουν κάποιον. Ζούνε σε δάση, σε σπηλιές σε φαράγγια, στοές ορυχείων, εγκαταλελειμμένα κάστρα, ρωγμές του εδάφους, και μπορούν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται όποτε τους αρέσει. Άλλα ξωτικά ζούνε μόνιμα σε ένα μέρος και άλλα δεν μπορούν να μείνουν σε μια περιοχή με αποτέλεσμα να ταξιδεύουν συνέχεια ομαδικά σύμφωνα με μία Σκωτσέζικη παράδοση.


Οι παραδόσεις γι' αυτά διαφέρουν από χώρα σε χώρα και από τόπο σε τόπο.
Οι ονομασίες τους είναι πολλές και σε κάθε χώρα έχουν την δική τους όπως στην Ελλάδα -ξωτικά ή αερικά, στην Αγγλία -Elves, Korrigons στην Ιρλανδία -Sindhe ή Gentry, στην Σκωτία -Good People και στην Γαλλία -Fees.
Σε όλες τις παραδόσεις χωρίζονται στα καλά ξωτικά και στα κακά ξωτικά.
Καλά ξωτικά για τους Κέλτες (fairfolk ή αλλιώς ο λαός του αιθέρα) ή Light Elves Αερικά, όνομα και όρος που δίνετε στις Νεράιδες στα ξωτικά του αέρα ή πνεύματα του αέρα ή αυτά που είναι πάνω στην γη.
Στην Ιρλανδία λέγονται Daoine Sidhe. Η μορφή τους είναι ανθρώπινη με μικρά φτερά στην πλάτη, λεπτοκαμωμένα φωτεινά λαμπερά αέρινα που χορεύουν ασταμάτητα σε φωτεινούς κύκλους τις νύχτες κάτω από το φως του φεγγαριού. Η Ιρλανδία είναι η χώρα που ακόμα και σήμερα στηρίζει την παράδοση της σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη των ξωτικών.
Τα κακά ξωτικά είναι τα "Dark Elves" και εκεί ανήκουν οι Καλικάντζαροι, οι Brownies, οι Kobolds, οι Gnomes, τα Trolls, και οι Νάνοι.


Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι προσπαθούσαν να τα περιγράψουν και να τα ερευνήσουν. Σύμφωνα με έναν από τους μεγαλύτερους αποκρυφιστές του κόσμου, τον Παράκελσο (Ελβετός γιατρός, αλχημιστής και αποκρυφιστής 1493-1541) ο οποίος τα μελέτησε, τα ξεχώρισε σε τέσσερις κατηγορίες.
1. Συλφίδες: ανήκουν τα αερικά, ο Λαός του Αιθέρα (fair folk) και ελέγχουν τον καιρό και τον αέρα
2. Udines: τις Νύμφες του νερού
3. Σαλαμάνδρες: τα στοιχεία της φωτιάς
4. Gnomes: τα στοιχεία της γης.
Κατά την παράδοση των Ιρλανδών, τα ξωτικά πολλές φορές βοηθάνε τους ανθρώπους. Η φύση τους είναι σε πολλές περιπτώσεις αξιοσημείωτη και αναλόγως καλή ή κακή. Η ζωή τους αποτελείται από γλέντι, χορό, παιχνίδια, πειράγματα, μάχες, και μουσική. Ξέρουν σχεδόν όλα τα ξωτικά να παίζουν μαγευτική μουσική με βιολιά, φλάουτα, άρπες, κιθάρες αλλά και διάφορα άλλα περίεργα μουσικά όργανα που πολλοί λένε πως οι μελωδίες και ο ήχος τους δεν συγκρίνονται με τίποτα στον κόσμο. Τα ρούχα τους μοιάζουν ανθρώπινα, συνήθως τα φτιάχνουν μόνα τους κυρίως από μαλλί που το γνέθουν κάνοντάς το ρούχο αθάνατο και ανάλογα με την φυλή τους διαφέρουν τα χρώματα ή ακόμα και την ιεραρχία τους στην κοινωνία τους, συνήθως όμως χρησιμοποιούν το πράσινο, το κόκκινο και το μπλε.
Φυσικά το πράσινο υπερέχει γιατί τους βοηθάει και ως καμουφλάζ στο δάσος.


Κάθε επτά χρόνια γίνονται οι σκληρότερες μάχες μεταξύ των ξωτικών (σύμφωνα με την παράδοση της Ιρλανδίας) γιατί λένε πως τότε βγαίνει η καλύτερη σοδειά δημητριακών και οι φυλές των ξωτικών τις διεκδικούν μεταξύ τους...

Μέρος του κειμένου προέρχεται από το http://www.liako.gr

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Το τέλος του κόσμου: θεωρίες συντέλειας


Θα εξαφανιστεί ο κόσμος μας; Αν ναι με ποιόν τρόπο; Βροχή μετεωριτών ή μήπως παγκόσμια επιδημία; Έκρηξη ηλίου ή πυρηνικό ολοκαύτωμα;
Ερωτήματα που έχουν απασχολήσει αρκετά την κοινή γνώμη και έχουν αποτελέσει βάσεις για αμέτρητα βιβλία καθώς και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ο κόσμος παραδόξως μοιάζει να γοητεύεται(!) από την ιδέα της συντέλειας του κόσμου και αντιμετωπίζει οποιαδήποτε θεωρία με δέος και ενδιαφέρον. Μερικές φαντάζουν αδύνατες, άλλες είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, σας παρουσιάζουμε τις πιο "διαδεδομένες."


*Σύγκρουση μετεωρίτη
Από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες. Η καταστροφή της γης από την ενδεχόμενη σύγκρουση με μετεωρίτη έχει απασχολήσει αρκετούς ερευνητές και έχει δώσει βάση για την συγγραφή αρκετών βιβλίων αλλά και σεναρίων κινηματογραφικών υπερπαραγωγών (βλ. Αρμαγγεδών). Μέχρι το 1980 η θεωρία δεν αντιμετωπιζόταν σοβαρά. Όλα άλλαξαν με την εύρεση του κρατήρα Chicxulub στο Μεξικό, που είχε διάμετρο 180 χιλιόμετρα και ο οποίος είχε δημιουργηθεί από πρόσκρουση μετεωρίτη πριν εκατομμύρια χρόνια. Καθ’όλη την διάρκεια ζωής της, η Γη είχε δεχτεί αρκετές βροχές μετεωριτών με πιο γνωστή αυτή που λέγεται ότι προκάλεσε τον αφανισμό των Δεινοσαύρων 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Μία παρόμοια σύγκρουση μετεωρίτη μπορεί να οδηγήσει στον αφανισμό ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει ο μετεωρίτης να έχει μήκος μεγαλύτερο από 2 χιλιόμετρα. Τα τοξικά αέρια που θα απελευθερωθούν, καθώς και τα επακόλουθα της πρόσκρουσης (τεράστια τσουνάμι κτλ) δεν θα αφήσουν περιθώρια επιβίωσης. Εκτός και αν αναλάβει δράση ο Bruce Willis με το πλήρωμά του!


*Πυρηνικός πόλεμος
Με εξαίρεση τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα από της ΗΠΑ, ο κόσμος δεν έχει γνωρίσει άλλον πυρηνικό πόλεμο. Παρ’όλα αυτά οι εξοπλισμοί των χωρών σε πυρηνικά συνεχίζουν να αυξάνονται με ολοένα και περισσότερες χώρες να «μπαίνουν στο παιχνίδι.» Μεγάλος φόβος υπάρχει για το ενδεχόμενο χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας από αυτόνομες τρομοκρατικές οργανώσεις. Κάτι τέτοιο θα ήταν σίγουρα καταστροφικό, όπως επίσης και το ενδεχόμενο μιας μεγάλης πυρηνικής σύρραξης. Μπορεί η ανθρωπότητα να μην υποστεί ολοκληρωτικό αφανισμό, αλλά ο πυρηνικός χειμώνας που θα ακολουθήσει θα μεταβάλλει ριζικά τον πολιτισμό όπως τον ξέραμε.


*Έκρηξη ηλίου
Ίσως η πιο ρεαλιστική θεωρία απ’όλες. Σύμφωνα με υπολογισμούς, σε 5 εκατομμύρια χρόνια ο ήλιος μας θα μπει σε μια φάση που ονομάζεται red giant (ερυθρός γίγαντας) εξαντλώντας όλο του το υδρογόνο(H) και καίγοντας πλέον ήλιο (He). Στην φάση αυτή ο ήλιος θα μεγαλώσει δραματικά το μέγεθός του, αυξάνοντας την μάζα του κατά 30%. Κάτι τέτοιο θα αποδειχτεί ολέθριο για τους τριγύρω πλανήτες συμπεριλαμβανομένης και της Γης, μιας και θα απορροφηθούν από τον ήλιο. Ύστερα από αυτό γίνεται εξαιρετικά συμπαγής με αποτέλεσμα να εκραγεί (supernova). Υπάρχει πιθανότητα, βέβαια, η Γη να «γλιτώσει» και να μην απορροφηθεί, σε αυτήν την περίπτωση όμως και πάλι η αύξηση της ακτίνας του ηλίου θα τον φέρει πιο κοντά της με αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση στην θερμοκρασία στην επιφάνεια, καθιστώντας έτσι αδύνατη την επιβίωση οποιασδήποτε μορφής οργανισμού. Τουλάχιστον θα κάνουμε όμορφο μαύρισμα…


*Αλλαγή πολικότητας της Γης
Στην ιστορία έχουν καταγραφεί πολύ μεγάλες αλλαγές της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου της γης. Τόσο τρομακτικές, που φθάνουν μέχρι πλήρους αντιστροφής της πολικότητάς του. Αυτές οι αλλαγές συνέβησαν σε όλη την διάρκεια της ιστορίας της με την τελευταία πλήρη αντιστροφή να χρονολογείται πριν 780.000 χρόνια. Στα τελευταία 100 χρόνια, η δύναμή του μαγνητικού πεδίου της Γης έχει μειωθεί περίπου στο 5%. Χωρίς μαγνητικό πεδίο θα αντιμετωπίσουμε βίαιες «καταιγίδες» σωματιδίων από τον ήλιο, όπως επίσης και από το διάστημα. Αυτές θα καταστρέψουν το στρώμα του όζοντος αφήνοντας ευάλωτους τους οργανισμούς στις καρκινογόνες ακτίνες του ήλιου. Τα περισσότερα είδη θα είναι ανήμπορα να προσανατολιστούν με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναπαραχθούν και να επιζήσουν, επηρεάζοντας αρνητικά την τροφική αλυσίδα. Οι κατώτεροι οργανισμοί της αλυσίδας (αρουραίοι, ψύλλοι, κατσαρίδες κτλ.) θα αυξηθούν υπερβολικά κατακλύζοντας τις πόλεις σε αναζήτηση τροφής, μεταφέροντας πολλές αρρώστιες στον άνθρωπο. Και όχι, τα Baygon δεν θα βοηθήσουν και πολύ…


*Παγκόσμια Πανδημία
Ένα λιγότερο προβλέψιμο σενάριο είναι αυτό μιας παγκόσμιας πανδημίας. Για παράδειγμα, αν ο ίος του HIV μεταλλαχθεί και γίνει μεταδοτικός όπως το κοινό κρυολόγημα, τότε οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Αν και οι πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο είναι μάλλον περιορισμένες. Πολλοί ιοί εξασθενούν ενώ μεταδίδονται από οργανισμό σε οργανισμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ένας γρήγορα εξαπλωμένος ιός δεν μπορεί να κάνει την εμφάνισή του ανά πάσα στιγμή. Ο ιός Έμπολα, για παράδειγμα, είναι άκρως μεταδοτικός και θανατηφόρος. Ο μόνος λόγος που δεν έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια κρίση είναι γιατί τα κρούσματα περιορίζονται μόνο στην αγροτική Αφρική. Φυσικά, μια πανδημία με αποτέλεσμα την εξαφάνιση του ανθρώπου δεν είναι ανάγκη να προκύψει «φυσικά». Η επιστήμη μπορεί να δημιουργήσει δεκάδες χημικούς ιούς. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει εφιαλτικά αποτελέσματα για τον άνθρωπο, αν αυτοί χρησιμοποιηθούν εναντίον του.


*Έκρηξη Ηφαιστείου
Φυσικά δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε ηφαιστειακή έκρηξη. Όταν ένα σούπερ ηφαίστειο (supervolcano) στο Yellowstone των ΗΠΑ ξέσπασε 640.000 χρόνια πριν, η εκτίναξη μάγματος και τέφρας ήταν αρκετή για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της Αμερικής και το βορειοανατολικό τμήμα του Μεξικού. Μία παρόμοια τέτοια έκρηξη θα μπορούσε να απειλήσει τον πολιτισμό μας ξανά, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες τοξικών αερίων που θα επηρεάσουν την ισορροπία του πλανήτη δημιουργώντας ένα ραγδαίο φαινόμενο θερμοκηπίου. Χιλιάδες πυρωμένα πετρώματα και άλλα υλικά θα πεταχτούν στην ατμόσφαιρα αποκλείοντας εν μέρει τον ήλιο και προκαλώντας έναν πυρηνικό χειμώνα παρόμοιο με αυτόν του 1816. Αυτή η έκρηξη μπορεί να προκαλέσει άμεσο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων αρκετές εκατοντάδες μίλια από το σημείο, ίσως και δισεκατομμυρίων σε ολόκληρο τον κόσμο.


*Μαύρη τρύπα
Ένα ακόμα γνωστό και "κλασικό" σενάριο είναι αυτό της καταστροφής της Γης από μια μαύρη τρύπα. Αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για το πείραμα που έχει ξεκινήσει στο ινστιτούτο CERN στη Γενεύη. Ο γιγάντιος επιταχυντής που βρίσκεται εκεί, όπως είναι γνωστό, προορίζεται για να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα που θα μας διαφωτίσουν σχετικά με το Big Bang. Πολλοί φοβούνται ότι υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσει ο ίδιος ένα Big Bang. Οι δέσμες σωματιδίων που θα πυροδοτηθούν από τον επιταχυντή θα συγκρουστούν με την ενέργεια ενός τραίνου 400 τόνων που τρέχει με 180 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι θεωρητικά πιθανό πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα που θα "κατάπινε" τον πλανήτη μας.


Αν όλα τα παραπάνω έχουν έστω μία μικρή δόση αληθοφάνειας, υπάρχουν και αρκετές άλλες θεωρίες που βασίζονται αποκλειστικά στο μεταφυσικό, φανταστικό ή ακόμα και θρησκευτικό στοιχείο. Η επίθεση από εξωγήινο πολιτισμό είναι ίσως η πιο γνωστή από όλες. Ο φόβος του ανθρώπου για οτιδήποτε άγνωστο, καθώς και οι μεγάλες πιθανότητες της ύπαρξης ζωής στο διάστημα, οδήγησαν στην δημιουργία άπειρων σεναρίων εξόντωσης του ανθρωπίνου γένους από εξωγήινους, οι οποίοι με εξελιγμένα σκάφη θα υπερνικήσουν τις γήινες δυνάμεις και θα καταστρέψουν ολοσχερώς τον πλανήτη μας. Με λίγα λόγια, μπορεί να μην είναι όλοι οι εξωγήινοι σαν τον Ε.Τ. Προς το παρόν πάντως και σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, δεν έχει βρεθεί ακόμα κάποια εξελιγμένη μορφή ζωής πέρα από τον πλανήτη Γη, οπότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι και να συνεχίσουμε να βλέπουμε X-Files.


Στην χριστιανική εσχατολογία τώρα, η Ημέρα της Κρίσης, αναφέρεται στην κρίση από τον Θεό κάθε ανθρώπου που έζησε ποτέ. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθεί μετά την ανάσταση των νεκρών και την Δευτέρα Παρουσία. Ο άνθρωπος θα πληρώσει για όλες του τις αμαρτίες και ο κόσμος όπως τον ξέραμε μέχρι τότε θα αλλάξει μορφή, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή. Μία άλλη θεωρία, πάλι θρησκευτικής προέλευσης, είναι αυτή του Αρμαγεδδών. Το όνομα αναφέρεται στην τοποθεσία που θα λάβει χώρα η τελική μάχη ανάμεσα στον Θεό και στον Σατανά, στις δυνάμεις του Καλού και του Κακού. Γενικότερα, μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μία αποκαλυπτική καταστροφή. Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης θα κρίνει και την μοίρα της ανθρωπότητας. Θεός φυλάξοι!

Ν.Γ.
Το κείμενο προέρχεται από το http://www.in2life.gr/

Ρομπότ: Η εξέλιξη των μηχανών


Μπορεί το τελειότερο ον που γνώρισε πότε η ανθρωπότητα να αποτελεί προϊόν της φαντασίας του Ισαάκ Ασίμοφ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ρομποτική επιστήμη (robotics) των τελευταίων χρόνων δεν έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων που ασχολούνται με την ρομποτική και γενικότερα με την Τεχνητή Νοημοσύνη, το 2050 ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης της πληροφορικής θα οδηγήσει στη δημιουργία ρομπότ τα οποία θα είναι πιο έξυπνα από τον άνθρωπο. Ανησυχήσατε; Η αλήθεια είναι μία τέτοια εξέλιξη όντως θα προκαλούσε θύελλα συζητήσεων με πολλά υπέρ και κατά.
Τα σημερινά ρομπότ έχουν τις υπολογιστικές ικανότητες του εγκεφάλου ενός εντόμου. Με βάση το γεγονός ότι η ισχύς των υπολογιστών διπλασιάζεται κάθε δεκαοκτώ μήνες περίπου, τα ρομπότ θα προσεγγίσουν τη νοημοσύνη των ζώων και, στη συνέχεια, αυτήν του ανθρώπου πολύ γρήγορα. Η ανεξέλεγκτη δύναμη των μηχανών έχει απασχολήσει τον άνθρωπο από πολύ παλιά και συνεχίζει να τον απασχολεί μέχρι σήμερα. Πολυάριθμες ταινίες και βιβλία αναφέρονται σε σενάρια καταστροφής του ανθρωπίνου γένους από υπερ-εξελιγμένες μηχανές και συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ας είμαστε όμως ρεαλιστές. Σκοπός της ρομποτικής είναι να βοηθήσει τον άνθρωπο και μέχρι στιγμής δείχνει να τα καταφέρνει μια χαρά. Ουσιαστική εξέλιξη στον συγκεκριμένο κλάδο έχουμε από την δεκαετία του ’90 και μετά, όπου εμφανίζονται αρκετά ανθρωπόμορφα ή και ζωόμορφα ρομπότ. Αρχές του 1990 η NASA απέτυχε στην χρήση του Dante, ενός ρομπότ με οχτώ πόδια που είχε σαν αποστολή την συλλογή αερίων και μάγματος στην Ανταρκτική. Μία βλάβη στα καλώδια δεν επέτρεψε στο ρομπότ να εισέλθει στο ενεργό ηφαίστειο. Ένα χρόνο μετά ο Dante 2 εισήλθε με επιτυχία στο ηφαίστειο φέροντας εις πέρας την αποστολή του. Το 1996, το βιομετρικό ρομπότ… Robotuna δημιουργείται από τον φοιτητή David Barrett στο Massachusetts Institute of Technology, με σκοπό να μελετήσει πως κολυμπούν τα ψάρια στο νερό. Το πρώτο ανθρωπόμορφο ρομπότ, το Ρ2 αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο των ερευνών της εταιρείας Honda πάνω στην δημιουργία ανδροειδών (ανθρωπόμορφα ρομπότ που θα μπορούν να μιμούνται τον άνθρωπο σε εμφάνιση και συμπεριφορά). Είχε ύψος 1.80 μέτρα και οι κινήσεις του ήταν πολύ κοντά στις ανθρώπινες.


Το 1997 συμβαίνει κάτι μοναδικό για τα τότε δεδομένα. Το σκακιστικό πρόγραμμα Deep Blue της εταιρείας λογισμικού ΙΒΜ, κερδίζει τον παγκόσμιο πρωταθλητής σκακιού Gary Kasparov, στο προχωρημένο επίπεδο. Πολλοί εκφράζουν τότε ανησυχίες για την ραγδαία αύξηση της AI (Artificial Intelligence) και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στον άνθρωπο. Ο σούπερ αυτός υπολογιστής είχε την ικανότητα να επεξεργάζεται 200000000 κινήσεις το δευτερόλεπτο! Το παιχνίδι μεταδόθηκε ζωντανά μέσω του Διαδικτύου και το παρακολούθησαν πάνω από 74 εκατομμύρια άτομα. Συνεχίζοντας την έρευνά της στην ρομποτική, η Honda παρουσιάζει το 1998 το Ρ3, ενώ ένα χρόνο μετά η Sony «μπαίνει» δυναμικά στο παιχνίδι της ρομποτικής με τον AIBO (φώτο), έναν ρομποτικό σκύλο ικανό να αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο σαν κανονικό κατοικίδιο. Τα πρώτα μοντέλα που κυκλοφόρησαν έγιναν ανάρπαστα σε 20 μόλις λεπτά –που αλλού- στην Ιαπωνία.


Τo 2000 αποτελεί σταθμό στην επιστήμη της ρομποτικής. Η διαρκώς δραστήρια Honda, παρουσιάζει την πρώτη έκδοση του ASIMO (Advanced Step in Innovative MObility), ενός ρομπότ που είναι σε θέση να τρέχει, να περπατά, να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, να αναγνωρίζει εκφράσεις και περιβάλλοντα και να αλληλεπιδρά με αυτά. To ύψος του είναι 1.30 μέτρα ενώ ζυγίζει 54. Η όψη του θυμίζει έναν μίνι αστρονάυτη και αποτελεί εξέλιξη παλαιότερων ρομποτικών μοντέλων της ίδιας εταιρείας.


Την ίδια χρονιά η Sony παρουσιάζει και αυτή με την σειρά της ανθρωπόμορφα ρομπότ με το όνομα Sony Dream Robots, Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, τον Οκτώβριο του 2000 υπήρχαν 742.500 βιομηχανικά ρομπότ στον κόσμο, με περισσότερο από τα μισά αυτών να χρησιμοποιούνται μόνο στην Ιαπωνία. Έκτοτε, οι εξελίξεις στον χώρο των ανθρωπόμορφων ρομπότ παραμένουν στάσιμες. Με εξαίρεση την διαρκή κινητικότητα της Honda, με τα νέα μοντέλα του Asimo (πραγματικά εντυπωσιακό στον τρόπο κίνησής του), και το καινούργιο δημιούργημα της NASA, τον Robonaut (φωτό), ένα τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ-αστρονάυτη που θα βοηθήσει αρκετά στην συλλογή στοιχείων από πλανήτες.


Προφανώς και θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμα για να φτάσουμε έστω κοντά στην εικόνα που έχουμε σχηματίσει για τα ρομπότ μέσα από τις ταινίες και τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Μπορεί και κάτι τέτοιο να μην γίνει ποτέ. Οι ραγδαίες εξελίξεις όμως στον τομέα της τεχνολογίας, είναι αδύνατον να μην επηρρεάσουν και την ρομποτική, η οποία πιθανότατα θα στραφεί περισσότερο στην μελέτη για την δημιουργία μηχανών που θα βοηθήσουν τον άνθρωπο στις βασικές του ανάγκες. Όσοι λοιπόν περιμένουν μία αλά "Terminator" εξέγερση των μηχανών, μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουν για πολύ ακόμα...

Νικόλας Γεωργιακώδης

Τα πιο παράξενα ζώα του κόσμου 8 - Πλατύπους


Duck-billed platypus (Ornithorhynchus anatinus)

Κάποιοι το χαρακτηρίζουν ως το πλέον παράξενο ζώο στον πλανήτη. Ο πλατύπους μοιάζει με ένα πλάσμα που δημιουργήθηκε από μέρη άλλων διαφορετικών ζώων. Με την ίσια, καστόρινη ουρά του, πτερύγια και γούνα που θυμίζουν φώκια, και ένα μεγάλο ράμφος πάπιας, δεν μας κάνει εντύπωση που ο πλατύπους έκανε τους πρώτους επιστήμονες που τον εξέτασαν να δυσανασχετήσουν. Πίστεψαν, μάλιστα, προς στιγμήν, πως το είδος αυτό αποτελούσε κάποιο κακόγουστο αστείο ή κάποιο γενετικό πείραμα. Κι αν η εμφάνισή του σας φαίνεται παράξενη, μάθετε για το αναπαραγωγικό του σύστημα: είναι το ένα από τα δύο μοναδικά θηλαστικά στον πλανήτη που γεννά αυγά! (το άλλο είναι η έχιδνα, ενδημικό της Αυστραλίας). Πού θα το δείτε; Σε ποτάμια και λίμνες με κινούμενα νερά της νοτιοανατολικής Αυστραλίας, ενώ για μία πιο σίγουρη face-to-face συνάντηση, μπορείτε να κλείσετε κάποια οργανωμένη εξόρμηση στην περιοχή με την "Platypus Eco-Tours".

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Γερμανικός δορυφόρος θα πέσει στη γη - Η Ελλάδα ανάμεσα στις χώρες που ίσως συντριβεί


Προσοχή, προσοχή! Γερμανικός δορυφόρος αναμένεται να πέσει στη γη το Σαββατοκύριακο οπότε να κοιτάτε που και που προς τα πάνω μήπως έρθει στο κεφάλι σας!

Σύμφωνα με το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστήματος εκτός επικοινωνίας με τη γη είναι ο δορυφόρος ROSAT ενώ η πορεία του είναι σε φθίνουσα τροχιά. Ο δορυφόρος αναμένεται να έχει πέσει μέχρι τη Δευτέρα (24/10) και η πιθανότητα να προσγειωθεί στο κεφάλι κάποιου είναι 1 στις 2.000.
Όσον αφορά το δορυφόρο, εκτοξεύτηκε στις αρχές του '90 και έχει μέγεθος ενός αυτοκινήτου. Επειδή δεν έχει προωθητικά συστήματα για τη διόρθωση της τροχιάς του δεν είναι εφικτό να προσδιοριστεί ακριβώς που και πότε θα πέσει.
"Όλες οι χώρες του κόσμου που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος από 53 μοίρες βόρεια μέχρι 53 μοίρες νότια θα μπορούσαν δυνητικά να επηρεαστούν", ανέφερε το γερμανικό κέντρο. Μεταξύ των χωρών όπου ενδέχεται να πέσει είναι και η Ελλάδα. Εξαίρεση αποτελούν οι δύο πόλοι.
Από τη σύγκρουση αναμένεται να βρεθούν 30 κομμάτια του ROSAT με μεγαλύτερο κομμάτι του εκείνο ενός κατόπτρου που ξεπερνά τον 1,5 τόνο.
Υπενθυμίζεται πως πριν από μερικές εβδομάδες ένας δορυφόρος έπεσε στον Ειρηνικό χωρίς ευτυχώς να υπάρξει κάποιος τραυματισμός.

http://www.cosmo.gr

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Οι υπέροχοι και μυστήριοι αριθμοί Fibonacci


Η ακολουθία αριθμών στην οποία ο κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων είναι γνωστή ώς ακολουθία Fibonacci: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, ... (κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων).
Επιπλέον, ο λόγος δύο διαδοχικών αριθμών της ακολουθίας τείνει προς την αποκαλούμενη Χρυσή Τομή, ή Χρυσή αναλογία, ή Αριθμό φ =1.618033989. Ο αντίστροφος της Χρυσής Τομής 1/φ= 0.618033989, με αποτέλεσμα να ισχύει: 1/φ=φ-1.
Ένα ορθογώνιο τετράπλευρο του οποίου ο λόγος των πλευρών είναι ίσος με 1/φ ονομάζεται Χρυσό Ορθογώνιο.
Η ακολουθία Fibonacci παράγεται από τη σχέση f(1) = f(2) = 1 , f(n+1) = f(n) + f(n-1), και απαντάται συχνά σε πολλούς τομείς των μαθηματικών και των άλλων επιστημών. Είναι όμως σημαντικό και το πόσο συχνά συναντάται στη φύση, σε μοτίβα όπως τα λουλούδια ή τα φύλλα των φυτών.
"Οι αριθμοί Fibonacci είναι το αριθμητικό σύστημα της φύσης. Εμφανίζονται παντού στη φύση, από τη διάταξη των φύλλων στα φυτά μέχρι το μοτίβο των πετάλων στα λουλούδια, τις πευκοβελόνες, ή τα στρώματα του φλοιού ενός ανανά. Φαίνεται πώς οι αριθμοί Fibonacci σχετίζονται με την ανάπτυξη κάθε ζωντανού οργανισμού, ενός κυττάρου, ενός σπυριού σταριού, μιας κυψέλης μελισσών, ακόμα της ίδιας της ανθρωπότητας. "
Stan Grist
http://www.stangrist.com/fibonacci.htm (E)


Ιστορία
Ο Fibonacci ήταν πολύ γνωστός στην εποχή του και αναγνωρίζεται σήμερα ώς ο μεγαλύτερος μαθηματικός του Μεσαίωνα. Γεννήθηκε στη δεκαετία του 1170 και πέθανε αυτή του 1240. Άγαλμά του υπάρχει στο νεκροταφείο, δίπλα στον Καθεδρικό Ναό της Pisa, κοντά στον περίφημο πύργο. Το όνομά του έχει δοθεί σε δύο δρόμους, στην Pisa και τη Φλωρεντία. Το πραγματικό του όνομα ήταν Leonardo Pisano, όμως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του Fibonacci, σύντμηση του Filius Bonacci (γιός του Bonacci), από το όνομα του πατέρα του. Ο πατέρας του Leonardo, Guglielmo Bonacci, ήταν τελωνειακός υπάλληλος στη Βορειοαφρικανική πόλη Bugia. Ο Fibonacci μεγάλωσε εκεί και η εκπαίδευσή του επηρεάστηκε σημαντικά από τους Μαυριτανούς αλλά και από τα ταξίδια που έκανε αργότερα σε όλο το μήκος της Μεσογειακής ακτής. Έτσι γνώρισε πολλούς εμπόρους και έμαθε τα αριθμητικά συστήματα που αυτοί χρησιμοποιούσαν για τις συναλλαγές και τους λογαριασμούς τους. Σύντομα διαπίστωσε τα πλεονεκτήματα του «Ινδοαραβικού» αριθμητικού συστήματος και έγινε από τους πρώτους που το εισήγαγαν στην Ευρώπη. Πρόκειται για το αριθμητικό σύστημα που χρησιμοποιείται και σήμερα, με δέκα ψηφία, ένα εκ των οποίων το μηδέν, και την υποδιαστολή.
Το βιβλίο του Liber abbaci (βιβλίο των υπολογισμών) το οποίο ολοκληρώθηκε το 1202 έπεισε αρκετούς Ευρωπαίους μαθηματικούς να χρησιμοποιήσουν το «νέο» σύστημα. Το βιβλίο, γραμμένο στα λατινικά, περιγράφει με λεπτομέρεια τους μαθηματικούς κανόνες που σήμερα διδάσκονται στο δημοτικό για την πρόσθεση, την αφαίρεση, τον πολλαπλασιασμό και τη διαίρεση και περιέχει πολλές ασκήσεις-παραδείγματα με λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτών των κανόνων.


Η ακολουθία Fibonacci και η φύση
Τα φυτά δε γνωρίζουν για την ακολουθία Fibonacci, απλά μεγαλώνουν με τον πιο πρόσφορο και αποδοτικό τόπο. Όμως η ακολουθία κάνει την εμφάνισή της στη διάταξη των φύλων γύρω από το μίσχο. Εμφανίζεται επίσης στην ανάπτυξη των βελόνων αρκετών ειδών ελάτου, καθώς επίσης και στη διάταξη των πετάλων στις μαργαρίτες και τα ηλιοτρόπια. Μερικά κωνοφόρα δένδρα παρουσιάζουν τη σειρά αριθμών στη δομή της επιφάνειας των κορμών τους, ενώ τα φοινικόδενδρα στους δακτυλίους των κορμών τους.
Όμως πώς προκύπτει αυτή η διάταξη, αυτή η συμμετρία σε σχέση με την ακολουθία; Στην περίπτωση του φυλλώματος μπορεί να σχετίζεται με τη μεγιστοποίηση του χώρου που είναι διαθέσιμος για την ανάπτυξη κάθε φύλλου ή το φώς πρέπει να πέφτει πάνω στο κάθε φύλλο. Η φύση προφανώς δεν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την ακολουθία Fibonacci, αυτή εμφανίζεται ώς το δευτερεύον αποτέλεσμα μιας πολύ βαθύτερης φυσικής διαδικασίας.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το ίδιο το ανθρώπινο χέρι: κάθε άνθρωπος έχει 2 χέρια, κάθε ένα από τα οποία έχει 5 δάκτυλα, κάθε δάκτυλο αποτελείται από 3 τμήματα που χωρίζονται από 2 αρθρώσεις. Όλοι αυτοί οι αριθμοί ανήκουν στην ακολουθία Fibonacci.
Η γνώση του αριθμού φ και του χρυσού ορθογωνίου ανάγεται στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι βάσισαν πάνω τους το πιο γνωστό έργο τέχνης: ο Παρθενώνας είναι γεμάτος από χρυσά ορθογώνια. Οι μαθητές του μαθηματικού και φιλοσόφου Πυθαγόρα έφταναν στο σημείο να θεωρούν τη χρυσή αναλογία, θεόπνευστη.
Αργότερα ο Leonardo Da Vinci ζωγράφισε το πρόσωπο της Mona Lisa ώστε αυτό να χωράει τέλεια σε ένα χρυσό ορθογώνιο και δόμησε τον υπόλοιπο πίνακα γύρω από το πρόσωπο χωρίζοντάς τον επίσης σε χρυσά ορθογώνια.
Ο Mozart διαίρεσε μεγάλο αριθμό από τις σονάτες του σε δύο μέρη, η χρονική αναλογία των οποίων αντιστοιχεί στη χρυσή τομή, τον αριθμό φ, αν και υπάρχει σημαντική διχογνωμία για το κατά πόσο αυτό έγινε σκόπιμα. Πιο πρόσφατα ο Ούγγρος συνθέτης Bela Bartok και ο Γάλλος αρχιτέκτονας Le Corbusier χρησιμοποίησαν σκόπιμα τη χρυσή αναλογία στα έργα τους. Όμως ακόμα και ο χριστιανικός σταυρός αποτελείται από δύο κάθετες μεταξύ τους γραμμές με την αναλογία ανάμεσα στην κατακόρυφη και την οριζόντια να μην είναι άλλη από τον αριθμό φ.
Ακόμη και σήμερα η χρυσή αναλογία απαντάται σε πλήθος αντικείμενα φτιαγμένα από τον άνθρωπο. Αν θέλει κανείς να δει ένα χρυσό ορθογώνιο αρκεί να κοιτάξει μια πιστωτική κάρτα το σχήμα της οποίας είναι ακριβώς αυτό.
Οι πολυάριθμες εμφανίσεις της χρυσής αναλογίας, και των χρυσών ορθογωνίων στην τέχνη, είναι αντικείμενο συζητήσεων και ερευνών μεταξύ των ψυχολόγων για το κατά πόσο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το χρυσό ορθογώνιο για παράδειγμα, ώς πιο όμορφο και αρμονικό σχήμα από οποιοδήποτε άλλο ορθογώνιο. Το 1995 ο καθηγητής Christopher Green του Πανεπιστημίου York στο Toronto, σε ένα άρθρο του στο περιοδικό Perception παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας σειράς πειραμάτων που δεν έδειξαν κάποια μετρήσιμη προτίμηση για το χρυσό ορθογώνιο, δεν παραλείπει όμως να αναφέρει ότι αρκετοί άλλοι συνάδελφοί του έχουν αντίστοιχα δεδομένα που υποδηλώνουν ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή υπάρχει μια τέτοια τάση.
Πέρα όμως από τα επιστημονικά δεδομένα η χρυσή αναλογία, ο αριθμός φ, περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου, κυρίως γιατί εντυπωσιακές προσεγγίσεις του απαντώνται, εντελώς απρόσμενα σε ένα σωρό μέρη στη φύση. Ακόμα και μια τομή του ανθρώπινου DNA φαίνεται να ενσωματώνεται άψογα σε ένα χρυσό δεκάγωνο. Η χρυσή αναλογία και τα σχήματα που σχετίζονται με αυτή συνεχίζουν να κινούν το ενδιαφέρον των μαθηματικών, αλλά και των απλών ανθρώπων.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο του άρθρου: http://www.world-mysteries.com/sci_17.htm

Copyright © 2002-2004 by http://www.world-mysteries.com/ Reprinted with Permission.

Η χαμένη Ατλαντίδα: Ιστορία, όχι μύθος. Η έρευνα συνεχίζεται...


Στις 20 Φεβρουαρίου του 2009, ο Bernie Bamford, ένας Βρετανός μηχανικός αεροναυπηγικής κάνοντας τυχαία περιήγηση στο Google earth, διέκρινε υποθαλάσσιους σχηματισμούς, που θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα, σε απόσταση περίπου 600 χιλιομέτρων Β.-ΒΔ της νήσου Λα Παλμα των Καναρίων νήσων ή 400 χιλιόμετρα Ν.-ΝΔ της νήσου Μαδέρας της Πορτογαλίας. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, προκαλώντας την περιέργεια πολλών ερευνητών και εμού προσωπικά.
Φυσικά από περιέργεια έψαξα και βρήκα τη περιοχή του Ατλαντικού με τον παράξενο πυθμένα, μου έκανε τρομερή εντύπωση, αλλά λόγω ανειλημμένων συγγραφικών υποχρεώσεων, άφησα την έρευνα για το τέλος του χρόνου.


Την περιοχή Α είδε ο Bernie. Φυσικά δεν πρόσεξε την περιοχή Β που ανεκάλυψα χάρη στην επεξεργασία στο ADOBE PHOTOSHOP (αφού η πρωτότυπη φωτό είναι σκοτεινή) και η οποία συνδέεται σαφώς με την περιοχή Α!!!


Λόγω του μεγάλου θορύβου που δημιούργησε παγκοσμίως η ανακάλυψη του Bernie, η Google θέλησε να κατευνάσει τα πνεύματα, οδηγώντας την έρευνα προς την κατεύθυνση που βολεύει όσους συστηματικά αποκρύπτουν την αλήθεια: Προς τη συνομωσιολογία.
Εσπευσμένα λοιπόν ο εκπρόσωπος της Google ήρθε να «βάλει» τα πράγματα στην θέση τους, δηλώνοντας ότι αυτά που βλέπουν οι χρήστες του προγράμματος είναι αποτέλεσμα της σάρωσης του πυθμένα από τα σόναρ (ηχητικά ραντάρ) πλοίων που διασχίζουν τους ωκεανούς. Αυτές οι γραμμές σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Google δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγλυφη απεικόνιση της πορείας ενός πλοίου.
Φυσικά αυτή είναι μια ακόμη αστεία δικαιολογία, αφού δεν συζητάμε μόνο για μια ευθεία γραμμή, αλλά κυριολεκτικά για κάνναβο (grid), που θυμίζει έντονα ρυμοτομικό σχέδιο κάποιας γιγάντιας πόλης.


Έβαλα την εικόνα της περιοχής Α στο Autocad και έμεινα έκθαμβος από τις διαστάσεις της!!!Για προσέξτε και τις ευθυγραμμίες της περιοχής Β που ακολουθεί!!!!


Αφιέρωσα πάνω από 10 ώρες ψάχνοντας όλους τους ωκεανούς σπιθαμή προς σπιθαμή, μήπως και η ευθυγραμμίες είναι κάτι άλλο. Πουθενά δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια. Μόνο στον Ατλαντικό!!!!
Η Ατλαντίδα βρέθηκε, είτε το θέλει η Google και το ΑΠΘ, είτε όχι.

Αφού μας παραμυθιάζουν χρόνια τώρα με τη σελήνη και το Google Moon, αφήνοντας κατά λάθος "ελεύθερο" το REDSHIFT 5, πριν απελευθερώσουν και το Google Ocean θα έπρεπε να μπουν στο κόπο να το ρερουσάρουν. Το άρθρο αυτό όσοι μπορούν να το αναδημοσιεύσουν για να μάθει ο κόσμος ότι ο Πλάτωνας, ο γίγαντας του πνεύματος, ανεφέρονταν σε πραγματική περιοχή της γης, που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες στήλες.
Η Ατλαντίδα φυσικά υπήρξε και ήταν εκεί που την αναφέρει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο. Η θέση της Ατλαντίδας ήταν ακριβώς στη Μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού,δηλαδή στο σημείο στο οποίο απομακρύνονται η Αφρικανική/Ευρασιατική με την αντίστοιχη πλάκα της Βόρειας/Νότιας Αμερικής. Ώς γνωστόν λόγω της απομάκρυνσης των πλακών μεταξύ τους, ο Ατλαντικός ωκεανός κάθε χρόνο μεγαλώνει 2 εκατοστά. Στο σημείο απομάκρυνσης των πλακών δημιουργείται από βορρά προς νότο η γνωστή μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού που ξεκινάει περίπου από τα ανοιχτά της Νορβηγίας και φτάνει μέχρι τη Νότιο Αφρική, κατά κάποιο τρόπο διχοτομώντας τον Ατλαντικό. Κατά μήκος λοιπόν της ράχης συμβαίνουν μεγάλοι υποθαλάσσιοι σεισμοί, ενώ στο σημείο που οι πλάκες απομακρύνονται εμφανίζεται νέα ξηρά η οποία κάποια στιγμή θα εξελιχθεί σε νησιά κ.ο.κ. Οι Αζόρες λοιπόν και οι Αντίλλες μπορεί να είναι υπολείμματα της Ατλαντίδας (κορυφές βουνών που παρέμειναν ή και νέα νησιά που αναδύθηκαν). Σύμφωνα με την μαρτυρία του Πλάτωνα η οποία είναι ΙΣΤΟΡΙΚΗ και καταγεγραμμένη στον Τίμαιο και στον Κριτία, υπάρχουν εκατοντάδες παραδόσεις και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Σε όλους τους λαούς εκατέρωθεν του Ατλαντικού υπάρχει ο μύθος της Ατλαντίδας, που σημαίνει ότι στη μνήμη των αρχαίων ανθρώπων ήταν καταγεργραμμένη η ύπαρξη της ηπείρου και ότι ο μύθος –η προφορική δηλαδή ιστορία και παράδοση- χανόταν στα βάθη των αιώνων.

Φυσικά ο γίγαντας του πνεύματος, ο Πλάτωνας αναφέρει μερικά εκπληκτικά γεγονότα: Τον πόλεμο Αθηναίων-Ατλάντων στον οποίον επικράτησαν τελικά οι Αθηναίοι, αλλά δυστυχώς η γνώση αυτή είχε χαθεί. Ποιός ανέφερε αυτή την εκπληκτική ιστορία στον Πλάτωνα; Ο Σόλων ένας από τους 7 σοφούς -όταν επισκέφτηκε την Αίγυπτο- είδε σε πανάρχαιους παπύρους, που του έδειξαν οι ιερείς ,την ιστορία της πατρίδας του της Αθήνας και την παντοδυναμία της πριν από πολλούς αιώνες. Ο Πλάτωνας λοιπόν έσωσε την ιστορία της Ατλαντίδας και η ανθρωπότητα του οφείλει για άλλη μια φορά ευγνωμοσύνη. Η Ατλαντίδα δεν ήταν η Ουτοπία (ου-τόπος=ανύπαρκτος τόπος) που σκέφτηκε ο Πλάτωνας για να γράψει την Πολιτεία του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει γραφτεί ποτέ για τον Πλάτωνα!!
Φυσικά και οι Αζντέκοι στην παράδοσή τους θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους αυτών που ήρθαν από το νησί που βρισκόταν στη μέση του Ατλαντικού και χάθηκε. Θεός τους ήταν ο Κοτζακοάτλ, όπου η κατάληξη ήταν -ατλ (άτλαντας).

Η Ατλαντίδα λοιπόν εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν κυριολεκτικά «άνοιξε» η Μεσο-ωκεάνεια ράχη λόγω όχι φυσικά κάποιου εσωτερικού γεωλογικού παράγοντα, αλλά σαφέστατα λόγω κάποιου «εξωτερικού» παράγοντα.
Οι τεράστιοι υποβρύχιοι σεισμοί εντάσεως μέχρι 9 ρίχτερ ισοπέδωσαν την Ατλαντίδα, ενώ η βίαιη απομάκρυνση των λιθοσφαιρικών πλακών, απόλειξη των οποίων ήταν η ήπειρος, παρέσυρε την Ατλαντίδα σε βάθος 5.000-6.000 μέτρων. Εκεί βρίσκεται λοιπόν η Ατλαντίδα. Κοιμάται στο πάτο του Ατλαντικού Ωκεανού, φυσικά σκεπασμένη από άμμο, φύκια και κοράλλια. Κανένας δεν μπορεί πλέον να την βρει γιατί έχουν περάσει τουλάχιστον 12.000 χρόνια!!!
Οι Άτλαντες σύμφωνα με τον Πλάτωνα λάτρευαν τον θεό Ποσειδώνα και πήραν το όνομά τους από τον γιό του, τον Άτλαντα. Αυτός ο συνειρμός με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα οι Άτλαντες ήταν άποικοι των Αθηναίων. Όλοι θυμόμαστε τη διαμάχη μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για το όνομα της Αθήνας. Η Αθηνά υπερίσχυσε ενώ ο Ποσειδώνας φαίνεται ότι πήρε υπό την προστασία του την αποικία των Αθηναίων στον Ατλαντικό. Εξ άλλου γιατί ο Πλάτωνας να αναφέρει τον Ποσειδώνα σαν θεό των Ατλάντων; Γιατί αυτόν και όχι κάποιον θεό π.χ. των Αιγυπτίων ή των αρχαίων Αμερικανών ιθαγενών; Απλούστατα η λογική λέει ότι οι Άτλαντες ήταν Έλληνες εξ Αθηνών. Ο πόλεμος λοιπόν Αθηναίων-Ατλάντων που αναφέρει ο Σόλωνας ότι του είπαν οι Αιγύπτιοι ιερείς, ήταν στην πραγματικότητα Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ της μητροπολιτικής Αθήνας και της Αποικίας τους στον Ατλαντικό.

Εξ ἀλλου το ότι ο Άτλας κρατούσε στην πλάτη του τη γη, είχε φυσικά συμβολικό χαρακτήρα, δείχνοντας ίσως όχι μόνο την παντοκρατορία των Ατλάντων αλλά ίσως και την αλλαζονία τους έναντι των Αθηναίων: Εμείς είμαστε οι Κυρίαρχοι του Κόσμου και όχι εσείς!!!

Φυσικά ακόμη και σήμερα η ύπαρξη των ελληνικότατων ονομάτων Άνδρος και Νάξος των νησιών των Μπαχάμων δεν μπορεί να είναι τυχαίος. Σίγουρα σχετίζεται με τα αντίστοιχα δικά μας νησιά. Και φυσικά ο συσχετισμός πρέπει να είναι πανάρχαιος.

Πότε λοιπόν ήκμασε η Ατλαντίδα; Η Θήρα σίγουρα καταστράφηκε περί το 1614 π.Χ. σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς και φυσικά δεν έχει καμμία ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με την Ατλαντίδα.
Προσωπικά πιστεύω ότι προκλήθηκαν αλυσσιδωτές αντιδράσεις σεισμών και γιγάντια παλοιρροϊκά κύματα που κατέστρεψαν όχι μόνο την Ατλαντίδα, αλλά και μεγάλο μέρος της παράλιας και νησιωτικής Ελλάδας, γι' αυτό και η γνώση για τον ανεπτυγμένο πολιτισμό των Αθηναίων την εποχή αυτή δεν πέρασε στις επόμενες γενιές. Απλούστατα γιατί ο συν-ακμάζων Αθηναϊκός πολιτισμός καταστράφηκε ταυτόχρονα με την Ατλαντίδα και το μόνο που απέμειναν ήταν κάποια αρχαία χειρόγραφα που διασώθηκαν στην Αίγυπτο.

Ασπάζομαι την άποψη ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε από προσώπου γης περί το 9.000 π.Χ. λόγω παγκόσμιου κατακλυσμού και κατά τη γνώμη μου ήταν αυτός του Ωγύγη. (Του Νώε, Γιλγαμές, Δευκαλίωνα θεωρώ ότι είναι ο ίδιος Παγκόσμιος Κατακλυσμός, ο Προτελευταίος ιστορικά και τον τοποθετώ το 5200 π.Χ. αλλά δεν είναι του παρόντος να το τεκμηριώσω). Ούτε φυσικά το αίτιο που προκάλεσε και θα προκαλεί παγκόσμιους κατακλυσμούς -και το οποίο φυσικά γνωρίζω- πρέπει να αναλυθεί τώρα . Σκεφτείτε μόνο ποιό έχει ακριβώς περίοδο ~3600 χρόνια!!!

Αντί ο κ. Κ.Χαρδαβέλλας και η ομάδα του να ασχολείται με φαντάσματα και με το κάρμα, να ασχοληθεί και με κανένα σοβαρό θέμα, όπως η Ατλαντίδα. Το ζήτημα σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση και πιστεύω ότι άναψα το φυτίλι της χαμένης γνώσης.

NAI. BΡΗΚΑ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 11.500 ΧΡΟΝΙΑ!!!! (συμπλήρωση στο κείμενο, 12-9-2011)

Έχω πράγματι συγκλονιστεί. Διάβαζα τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα για πολλοστή φορά. Ξαφνικά σταμάτησα στο αρχαίο κείμενο και αναρωτήθηκα. Θεέ μου πως δεν το είχα προσέξει !!! Ο Κριτίας περιγράφει με λεπτομέρεια την ΠΕΔΙΑΔΑ -όπως την αποκαλεί- της Ατλαντίδας στην κυριολεξία μεταφράζοντας την φωτογραφία του Google!!!


Εξηγεί λοιπόν ο Κριτίας με απίστευτη λεπτομέρεια ότι αυτά που φαίνονται στην φωτογραφία που έχω επεξεργαστεί στο Photoshop, είναι τα χαντάκια τα οποία είχαν σκάψει οι Άτλαντες και τα οποία δέχονταν τα νερά από τα γύρω βουνά και τα οποία με το σύστημα αυτό και ΥΔΡΕΥΑΝ στην πόλη τους αλλά και μετέφεραν και τους κορμούς των δέντρων στη πόλη για να χρησιμοποιούν τη ξυλεία στις διάφορες κατασκευές. Επίσης χρησιμοποιούσαν τα τεχνητά αυτά "κανάλια" για να μεταφέρουν με πλοιάρια τα προϊόντα σε όλη τη πόλη!!! Μάλιστα 2 από τα χαντάκια αυτά -οπως αναφέρει ο Κριτίας- συνέχιζαν και εκτός πόλης και άδειαζαν τα νερά τους στη θάλασσα. Τα βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τα βουνά δυτικά και βόρεια της ΠΕΔΙΑΔΑΣ; Το κανάλι που μετέφερε τα νερά από τα βουνά στο σύστημα της πόλης; Βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και όλα τα χαντάκια-κανάλια που διασχίζουν την πόλη; Ότι η ΠΕΔΙΑΔΑ είναι τετράγωνη (προσέξτε το τετράγωνο με πλευρά 135 χλμ); Βλέπετε και τα 2 χαντάκια που συνεχίζουν για περίπου 100 χιλιόμετρα εκτός της περιοχής και ξαφνικά σταματάνε σε μιά περιοχή-πιθανότατα στις αρχαίες όχθες της θάλασσας- και ότι υπάρχει ημικύκλιο σαν λιμάνι ; Αυτά περιγράφει λοιπόν ο ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ φαίνονται στο Google earth!!! Επειδή ίσως κάποιοι πουν ότι υπερβάλλω, παραθέτω ΑΥΤΟΥΣΙΟ το κείμενο του ΚΡΙΤΙΑ σε μετάφραση. ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί. Αποδώστε την τιμή στο γίγαντα του πνεύματος. Τον Πλάτωνα. Που η καθηγήτρια του Αριστοτέλειου το 2010 με πομπώδη ανακοίνωση στον τύπο αποφάνθηκε ότι: η Ατλαντίδα δεν υπήρξε αλλά είναι μίμησις!!! Ανάθεμα αν διάβασε ποτέ της προσεκτικά τον Πλάτωνα. Ανάθεμα αν ήξερε ότι η Google άθελά της προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον παγκόσμιο πολιτισμό. Φυσικά την Ατλαντίδα εντόπισε πρώτος τον Φεβρουάριο του 2009 ο Bernie Bamford, αλλά δεν μπορούσε με τίποτε να εξηγήσει τι φαίνεται στη φωτό. Το 2011 ξένοι ερευνητές δημοσίευσαν την φωτογραφία του Google με αλλαγμένη φωτεινότητα και κοντράστ και επιβεβαίωσαν ότι δεν ήταν ίχνη από τα sonar πλοίων όπως ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος της Google αμέσως μετά την ανακάλυψη του Bernie αλλά τρισδιάστατη απεικόνιση του πυθμένα. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2011 ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΑ την Ατλαντίδα του Πλάτωνα στην θέση ΑΚΡΙΒΩΣ που περιγράφεται στο διάλογο του Πλάτωνα, ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτή η είδηση πρέπει να κάνει τον γύρο του κόσμου, αφού επισημοποιεί την αρχαία Ελληνική ιστορία τουλάχιστον από το 9.500π.Χ. που αναφέρεται ΑΥΤΟΥΣΙΑ σαν ημερομηνία όχι από εμένα αλλά από τον ΣΟΛΩΝΑ. Ναι η ιστορία της Ελλάδας μας δεν ξεκινάει her Φαλμεράιερ με τους ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους σας, τον 19ο π.Χ. αιώνα. Αλλά τον 95ο π.Χ.(ΕΝΕΝΗΚΟΣΤΟ ΠΕΜΤΟ). Το νούμερο πραγματικά ζαλίζει αλλά δεν το υποστηρίζω εγώ. Το αποδεικνύει ο Πλάτωνας!!!!

Έχω μείνει πράγματι άφωνος με όσα ακολουθούν στο κείμενο. Τέτοια απίστευτα ρεαλιστική περιγραφή. Και με ακριβείς διαστάσεις των καναλιών, μήκη, βάθη πλάτη. Σαν να πήρε ο Κριτίας τη φωτό του Google και να μας εξήγησε τι ΑΚΡΙΒΩΣ βλέπουμε. Πλάτωνα ο Ελληνισμός σε ευγνωμονεί για εκατομμυριοστή φορά !!!! (Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, τεράστια ευγνωμοσύνη αρμόζει και σε αυτούς που διέσωσαν τα ανεπανάληπτα γραπτά σου).

ΚΡΙΤΙΑΣ (Μετάφραση από το αρχαίο κείμενο):

Αυτή λοιπόν η πεδιάδα ήταν φτιαγμένη έτσι από τη φύση αλλά και από τα έργα που έκαναν πολλοί βασιλιάδες στη διάρκεια αμέτρητων χρόνων. Το σχήμα της ήταν τετράγωνο και στα περισσότερα μέρη, ορθογώνιο και μακρουλό" ίσιωσαν όμως τ' ακανόνιστα σημεία της σκάβοντας τριγύρω χαντάκια. Το βάθος, το πλάτος και το μήκος κάθε χαντακιού ήταν τόσο μεγάλο που είναι απίστευτο αυτό που λέγεται, ότι δεν ήταν φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια, αφού, σε σύγκριση με άλλα παρόμοια έργα, φαινόταν τεράστιο. Οφείλουμε, πάντως, ν' αναφέρουμε ό,τι ακούσαμε. Είχε σκαφτεί το βάθος του ένα πλέθρο και το πλάτος σε όλα τα σημεία ένα στάδιο. Επειδή τώρα ήταν σκαμμένο γύρω σ' ολόκληρη την πεδιάδα, το μήκος του τύχαινε να είναι δέκα χιλιάδες στάδια. Δεχόταν όλα τα νερά που κατέβαιναν κυλώντας από τα βουνά, κύκλωνε την πεδιάδα, έφτανε μέχρι την πόλη κι από τα δυο μέρη της, προχωρούσε μέχρι τη θάλασσα κι άδειαζε εκεί όλα τα νερά. Από το εσωτερικό της περιοχής ξεκινούσαν αυλάκια πλάτους περίπου εκατό ποδών, που διέσχιζαν την πεδιάδα σε παράλληλες γραμμές και είχαν τέτοια κλίση, ώστε τα νερά τους χύνονταν στο χαντάκι. Μέσα απ'αυτά τα αυλάκια, που απείχαν μεταξύ τους εκατό στάδια, κατέβαζαν την ξυλεία από τα βουνά στην πόλη και μετέφεραν με πλοία τα υπόλοιπα προϊόντα κάθε εποχής, αφού πρώτα άνοιξαν κι άλλα αυλάκια, πλάγια μεταξύ τους, ώστε να επικοινωνεί το ένα με το άλλο και με την πόλη.

Σωτήρης Σοφιάς
http://www.e-telescope.gr

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Οι υπερφυσικές αισθήσεις των ζώων


Γάτες που γνωρίζουν επακριβώς πότε θα τις πάνε στον κτηνίατρο. Σκύλοι που νιώθουν ότι το αφεντικό τους πλησιάζει, ακόμα και αν είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά. Και πουλιά που πενθούν το θάνατο των ανθρώπων που είναι κοντά τους. Τα κατοικίδιά μας και άλλα ζώα φαίνεται πως έχουν διαισθητικές δυνάμεις, έχουν όμως στ’ αλήθεια μια μυστηριώδη έκτη αίσθηση; Ένα νέο βιβλίο από δύο πολύ σημαντικούς κλινικούς επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τις επιθανάτιες εμπειρίες, ο Δρ. Peter Fenwick και η γυναίκα του Elizabeth, εξετάζει τις αξιοπρόσεχτες περιπτώσεις ζώων με ψυχικές δυνάμεις. Ας δούμε λοιπόν στη συνέχεια μερικές τέτοιες περιπτώσεις:

Ένας ακαδημαϊκός, ο Rupert Sheldrake, συγγραφέας του "Σκύλοι που Γνωρίζουν Πότε οι Ιδιοκτήτες τους Επιστρέφουν στο Σπίτι", επικοινώνησε με 65 κτηνιατρεία στο Λονδίνο και ρώτησε εάν είχανε κάποιο πρόβλημα με ιδιοκτήτες γατών σχετικά με την τήρηση των ραντεβού που είχανε κλείσει. Όχι μόνο οι 64 στους 65 είχανε τέτοια προβλήματα, αλλά επιπρόσθετα μερικοί είχαν σταματήσει να κλείνουν ραντεβού σε άτομα που είχαν γάτες εξηγώντας ότι "τα ραντεβού για γάτες δεν μπορούν να λειτουργήσουν." Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι οι γάτες προσέχουν τον ιδιοκτήτη τους που πλησιάζει με το ειδικό κλουβί μεταφοράς, η γάτα κρύβεται πολύ νωρίτερα όταν νιώσει ότι ο άνθρωπος που την έχει, αρχίζει να σκέφτεται ότι είναι καιρός να ψάξει τη γάτα για να μην αργήσει στο ραντεβού με τον κτηνίατρο.

Παρομοίως, η προαίσθηση του θανάτου δεν περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους. Το υπερβολικό ενδιαφέρον που προκάλεσε η περίπτωση μιας διαισθητικής αμερικάνικης γάτας με το όνομα Όσκαρ, αποτελεί ένα παράδειγμα των περίεργων συμπεριφορών που επιδεικνύουν τα ζώα. Ο Όσκαρ μένει σε μια νοσηλευτική κλινική και έχει μια αλλόκοτη ικανότητα να νιώθει πότε κάποιος που μένει εκεί πρόκειται να πεθάνει. Όταν ένας ασθενής πλησιάζει να πεθάνει σχεδόν πάντα ο Όσκαρ εμφανίζεται και πηδάει επάνω στο κρεβάτι. Το προσωπικό τελικά αναγνώρισε και σέβεται τα ένστικτα του Όσκαρ και καλεί τους συγγενείς του ασθενή που επιλέγει κάθε φορά ο γάτος. Αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Ο Όσκαρ δε δείχνει ενδιαφέρον σε ασθενείς που η υγεία τους φαίνεται πολύ άσχημη ή που έχουν λίγες μέρες ζωής. Σύμφωνα με μια θεωρία, η οξυδέρκεια της οσφρητικής αισθητικότητας των γατών μπορεί να τους παρέχει τη δυνατότητα να ανιχνεύσουν κάποια μικρή μεταβολική αλλαγή που προηγείται της ώρας του θανάτου, αλλά κανείς δεν έχει βρει το λόγο, γιατί ένας γάτος θα έβρισκε ενδιαφέρον στο να πλησιάσει κάποιον που είναι έτοιμος να αναχωρήσει για τον άλλο κόσμο.


Ιστορίες με σκύλους
Με τα παραπάνω δεδομένα, δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι τόσο πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ακόμα και τρομακτικά περιστατικά που αφορούν γάτες και σκύλους.
Η Ann Liddell περιέγραψε την παράξενη συμπεριφορά του σκύλου της, ράτσας Newfoundland, τη νύχτα που πέθανε η μητέρα της: "Περίπου στις 4:30 π.μ. ο σκύλος άρχισε να γαβγίζει, όχι με το συνηθισμένο του τρόπο, αλλά κραύγαζε πολύ άγρια. Ήξερα αστραπιαία ότι η μητέρα μου πέθανε και λίγο αργότερα λάβαμε το τηλεφώνημα από το νοσοκομείο, που μας επιβεβαίωσε το γεγονός."
Η μητέρα του Michael Finch πέθαινε από καρκίνο. Ένα βράδυ ο Michael έφευγε από το νοσοκομείο και επέστρεφε στο σπίτι για να βγάλει βόλτα το σκύλο του. "Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό σ' όλη τη ζωή μου. Στις 10:45 μ.μ. ο σκύλος άρχισε να ουρλιάζει σα λύκος. Σου προκαλούσε ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη. Και τότε αντιλήφθηκα ότι αυτό γινόταν επειδή η μητέρα μου πέθανε. Για πέντε λεπτά ούρλιαζε ανεξέλεγκτα και μετά πήγε για ύπνο. Ο σκύλος ήταν ένα βασιλικό Cavalier Spaniel και ποτέ πριν δεν είχε βγάλει έναν τέτοιο βαθύ, άγριο και οξύ ήχο. Όταν αργότερα επέστρεψε ο πατέρας μου και η αδελφή μου, επιβεβαίωσαν ότι η μητέρα πέθανε στις 10:45 μ.μ."

Ιστορίες με γάτες
Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της Susan Burman που αφηγείται το περιστατικό που συνέβη όταν ο άντρας της ήταν στο κρεβάτι του θανάτου. Η γάτα τους κουλουριάστηκε γύρω από τα πόδια του. Καθώς έβγαζε την επιθανάτια εκπνοή του οι τρίχες στην πλάτη της γάτα σηκώθηκαν σαν από στατικό ηλεκτρισμό. Μια παρόμοια ιστορία αφορά έναν άνθρωπο που κοιμόταν σε μια κλινική. Η γάτα μπήκε στο δωμάτιό του τη στιγμή που πέθαινε και μια νοσηλεύτρια που βρισκόταν εκεί ανέφερε: "Γρύλιζε και γύρναγε γύρω γύρω στο δωμάτιο δύο φορές και μετά ξαφνικά πετάχτηκε έξω σα να μην ήθελε πλέον να βρίσκεται εκεί."

Από το http://aneksigita.pblogs.gr

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Ρουκχ (Rukh, Roc)


Το Ρούκχ είναι ένα τεράστιο θρυλικό αρπακτικό πουλί, που συχνά λέγεται ότι είναι λευκό και αποτελεί μια υπερμεγέθυνση του αετού ή του γύπα.
Στην Αραβική μυθολογία το συναντάμε σε πολλές αναφορές.
Μερικοί πιστεύουν ότι το επινόησαν οι Άραβες από κάποιον κόνδορα, που χάθηκε πετώντας πάνω απ' τον Ινδικό Ωκεανό ή τις θάλασσες της Κίνας.
Άλλες θεωρίες απορρίπτουν την άποψη αυτή κι ισχυρίζονται ότι έχουμε να κάνουμε μάλλον
μ' ένα «είδος μυθικού γένους» ή μ' ένα ον συνώνυμο προς το περσικό Simurgh (σύμφωνα με τον Louis Charles Casartelli).
Το μυθιστόρημα «Χίλιες και Μια Νύχτες» έκανε γνωστό στή Δύση το Ρούκχ.
Όποιος το έχει διαβάσει θα θυμάται ότι ο Σίντμπαντ, στο δεύτερο ταξίδι του, ξέμεινε
πιο πίσω απ' τους συντρόφους του σ' ένα νησί όπου βρήκε να υψώνεται στον αέρα ένας τεράστιος λευκός θόλος, που η περιφέρειά του ήταν ατέλειωτη. Περπάτησε γύρω γύρω αλλά ούτε πόρτα βρήκε, ούτε μπόρεσε να καταφέρει τίποτα με τη δύναμη του και τη σβελτάδα του, γιατί ήταν πολύ λείος και γλιστρούσε υπερβολικά.
Έβαλε, λοιπόν, ένα σημάδι εκεί που στεκόταν κι έκανε το γύρο του θόλου, μέτρησε την επιφάνεια του και βρήκε ότι ήταν πενήντα βήματα.
Τότε ένα τεράστιο σύννεφο του έκρυψε τον ήλιο και σηκώνοντας το κεφάλι του... είδε ότι το σύννεφο δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα τεράστιο πουλί με γιγάντια περιφέρεια και υπερφυσικό άνοιγμα φτερών...
Το πουλί ήταν ένα Ρούκχ κι ο λευκός θόλος φυσικά, το αυγό του.
Ο Σίντμπαντ δένεται στο πόδι του πουλιού με το τουρμπάνι του και τ' άλλο πρωί φτάνει πετώντας στην κορυφή ενός βουνού, χωρίς να τον πάρει είδηση το Ρούκχ.
Ο αφηγητής προσθέτει ότι το Ρούκχ τρέφεται με τόσο μεγάλα φίδια που θα μπορούσαν να κάνουν μια μπουκιά έναν ελέφαντα.


Στα Ταξίδια (III, 36) του Μάρκο Πόλο διαβάζουμε:
Οι κάτοικοι του νησιού (της Μαδαγασκάρης) μας πληροφορούν ότι, μια ορισμένη εποχή του χρόνου, κάνει την έμφάνισή του ένα αλλόκοτο είδος πουλιού, που το
λένε Ρούκχ κι έρχεται άπ' το Νότο. Λένε ότι μοιάζει με αετό, αλλά στο μέγεθος είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο.
Είναι τόσο μεγάλο και δυνατό πού αρπάζει έναν ελέφαντα με τα νύχια του, τον σηκώνει στον αέρα, και από εκεί τον αφήνει να πέσει στο έδαφος, για να σκοτωθεί
κι ύστερα να κατασπαράξει το κουφάρι του. Όσοι έχουν δει αυτό το πουλί βεβαιώνουν ότι οι φτερούγες του, σαν τις ανοίξει, φτάνουν τα δεκάξι βήματα, από τη
μια άκρη στην άλλη, κι ότι τα φτερά του έχουν μήκος οχτώ βήματα και το ανάλογο πάχος.
Ο Μάρκο Πόλο προσθέτει ότι μερικοί αποσταλμένοι
απ' την Κίνα έφεραν πίσω στο Μεγάλο Χαν το φτερό ενός Ρούκχ.
Σε μια Περσική απεικόνιση στην έκδοση του Λέιν, το Ρούκχ σηκώνει τρεις ελέφαντες με το ράμφος και τα νύχια του, «όπως ένα γεράκι τρεις αρουραίους», σημειώνει ο Μπέρτον.

melomenos για τον Νεραϊδόκυκλο

Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο δερμάτινο παπούτσι στον κόσμο, ηλικίας 5.500 ετών


Μια διεθνής ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε σε ένα σπήλαιο στην Αρμενία το αρχαιότερο δερμάτινο παπούτσι που έχει βρεθεί ποτέ. Είναι σχεδόν άψογα διατηρημένο (τα κορδόνια του είναι άθικτα) και έχει ηλικία 5.500 ετών, είναι δηλαδή 1.000 περίπου χρόνια παλιότερο από την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας στην Αίγυπτο και 400 χρόνια παλιότερο από το Στόουνχετζ στη Βρετανία.
Η ανακάλυψη έγινε από μια διδακτορική φοιτήτρια, την Ντιάνα Ζαρνταριάν του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Αρμενίας. Το εύρημα παρουσιάστηκε από τον αρχαιολόγο δρα Ρον Πινχάσι του ιρλανδικού University College του Κορκ, στο περιοδικό PloS ONΕ.
Το παπούτσι, σαν μοκασίνι, που χρονολογείται από το 3.500 π.Χ. (χαλκολιθική περίοδος), έχει κατασκευαστεί από ένα μοναδικό κομμάτι δέρματος (μάλλον αγελάδας) και είναι τέλεια διαμορφωμένο, ώστε να εφαρμόζει στο πόδι. Περιείχε επίσης χορτάρι, είτε ως μονωτικό για να κρατά το πόδι ζεστό, είτε για να έχει καλύτερη εφαρμογή στο πόδι (ο πρόγονος του… πάτου), ενώ υπήρχαν κορδόνια τόσο στο πάνω μέρος όσο και στο πίσω για να συγκρατείται σωστά το πόδι.
Το παπούτσι είναι (σημερινό) νούμερο 37 και είναι άγνωστο αν ανήκει σε άνδρα ή γυναίκα. Αν και μικρό για τα σημερινά δεδομένα, σύμφωνα με τους ερευνητές, κάλλιστα μπορεί να ανήκε σε άνδρα εκείνης της εποχής.
Το (δεξί) παπούτσι βρέθηκε στην περιοχή Βαγιότζ Ντζορ στα αρμενο-ιρανο-τουρκικά σύνορα, σε ένα σπήλαιο κοντά σε ένα δρόμο, το οποίο ήταν ήδη γνωστό στους αρμένιους αρχαιολόγους. Οι σταθερές, ξηρές και ψυχρές συνθήκες του σπηλαίου βοήθησαν στην άριστη συντήρηση του παπουτσιού μέχρι σήμερα, ενώ σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι το έδαφος του σπηλαίου ήταν σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα περιττωμάτων προβάτων, τα οποία λειτούργησαν προστατευτικά στο πέρασμα του χρόνου.


Οι αρχαιολόγοι αρχικά νόμιζαν ότι το παπούτσι δεν ήταν παλαιότερο των 600-700 ετών, παρασυρμένοι από την άριστη κατάστασή του. Όμως η κατοπινή χρονολόγησή του σε δύο εργαστήρια των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Καλιφόρνιας με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, αποκάλυψε την πραγματική ηλικία του παπουτσιού (μεταξύ 5.637 - 5.387 ετών).
Συνεπώς είναι κατά μερικές εκατοντάδες χρόνια παλαιότερο από τα υποδήματα που φορούσε ο "Ότζι, ο άνθρωπος των πάγων", τα οποία έχουν χρονολογηθεί μεταξύ των 5.375 - 5.128 ετών και μέχρι σήμερα θεωρούνταν τα παλαιότερα που είχαν ποτέ βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ο "Ότζι" βρέθηκε ως καλοδιατηρημένη μούμια στις παγωμένες ιταλο-αυστριακές Άλπεις το 1991 και σήμερα φυλάσσεται στην Ιταλία. Τα παπούτσια του ήσαν από δέρμα ελαφιού και αρκούδας.
Μέχρι σήμερα τα αρχαιότερα υποδήματα που είχαν βρεθεί στον κόσμο, ήσαν σαντάλια από φυτικό υλικό (και όχι δέρμα), σε ένα σπήλαιο στο Μισούρι των ΗΠΑ, καθώς και σαντάλια σε ένα σπήλαιο στην έρημο της Ιουδαίας στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το παπούτσι της Αρμενίας έχει μεγάλες ομοιότητες στην κατασκευή και το σχεδιασμό του με τα παπούτσια που βρέθηκαν στην Ευρώπη μέχρι την Ιρλανδία τα επόμενα χρόνια, γεγονός που δείχνει ότι ουσιαστικά ο ίδιος τύπους υποδήματος φοριόταν επί χιλιάδες χρόνια σε μια μεγάλη περιοχή από την μια άκρη της Ευρώπης ως την άλλη.
Οι αρχαιολόγοι θα συνεχίσουν τις ανασκαφές στο αρμενικό σπήλαιο, σε αναζήτηση νέων ευρημάτων προκειμένου να ρίξουν περισσότερο φως σε εκείνη την σχετικά άγνωστη περίοδο.

Πηγή:
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τα αναψυκτικά που μπορούν να «δώσουν φτερά» για... τον «άλλο κόσμο»!


Άγνωστες αλήθειες για τα «energy drinks»

Είναι παντού και μας «βομβαρδίζουν». Κάποια υπόσχονται ότι «θα μας δώσουν φτερά», κάποια άλλα ότι θα μας κάνουν πιο ακμαίους και πιο δυνατούς. Ο λόγος για τα energy drinks, τα ποτά που βρίσκονται σε πλήθος διαφημιστικών καταχωρίσεων αλλά και στα ψυγεία των καταστημάτων της γειτονιάς μας. Αξίζει τον κόπο ή πρέπει να το ξανασκεφτούμε;
Η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον απλή για κάποιον που έχει αποφασίσει ότι τέτοια προϊόντα δεν του είναι εξαρχής απαραίτητα. Όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι που καταφεύγουν στην κατανάλωση ποτών ενέργειας για τους δικούς τους λόγους. Πολλοί το κάνουν από απλή περιέργεια αλλά υπάρχουν και άλλοι, που θεωρούν ότι με ένα τέτοιο σκεύασμα μπορούν να καταπολεμήσουν την κόπωση της προηγούμενης νύχτας ή να αποκτήσουν γρηγορότερα ένα καλλίγραμμο σώμα. Ας δούμε, όμως, ποιοι έχουν πραγματικά δίκιο.

Τι είναι τα energy drinks;
Πρόκειται για σκευάσματα τα οποία διατίθενται στην αγορά υπό πολλές διαφορετικές επωνυμίες αλλά συνήθως περιέχουν μια μεγάλη γκάμα όμοιων ουσιών, χημικών και φυτικών.
Το κοινό συστατικό τους είναι μια μορφή σακχάρου, που μοιάζει πολύ με τη σακχαρόζη (τον κοινό τύπο ζάχαρης που χρησιμοποιείται στα γλυκά). Η παρουσία της ζάχαρης είναι απαραίτητη όχι μόνο διότι βοηθά στην απελευθέρωση ενέργειας αλλά και διότι το προϊόν έχει ευχάριστη γεύση. Επίσης απορροφάται γρήγορα από τον οργανισμό και ενισχύει την κινητικότητα.
Τα energy drinks είναι επιπλέον πλούσια σε βιταμίνες της ομάδας Β. Ο συγκεκριμένος τύπος βιταμινών χρησιμοποιείται από το σώμα για την απελευθέρωση της ενέργειας που κρύβεται στις τροφές, ωστόσο αν κάποιος ακολουθεί ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο λαμβάνει την ποσότητα που περιέχεται σε ένα energy drink σε ένα μόνο γεύμα. Η περίσσειά της απλά αποβάλλεται από τον οργανισμό.
Μήπως δεν είναι μόνο αυτά; Ως εδώ καλά. Σίγουρα, όμως, ένα ποτό που πλασάρεται ως ενισχυτικό του οργανισμού δεν θα μπορούσε να περιέχει μόνο ζάχαρη και βιταμίνες. Έτσι σε ένα energy drink περιέχονται συνήθως κάποια από τα παρακάτω συστατικά:
- Καφεΐνη: Οι περισσότεροι τη λαμβάνουμε σε καθημερινή βάση. Το παραδοσιακό καφεδάκι αποτελεί, για την πλειονότητα των ανθρώπων, απαραίτητο εφόδιο για το ξεκίνημα της ημέρας. Μόνο που η ποσότητα καφεΐνης των energy drinks δεν θυμίζει σε τίποτε το αγαπημένο μας ρόφημα. Τα περισσότερα σκευάσματα περιέχουν περισσότερα από 80 χιλιοστά του γραμμαρίου (mg) καφεΐνης, δηλαδή ποσότητα ισοδύναμη με εκείνη ενός πολύ δυνατού καφέ ή δύο ποτηριών τσαγιού αλλά και διπλάσια από εκείνη που συναντάται στα αναψυκτικά.
- Guarana: Πρόκειται για ουσία που προέρχεται από το θρυμματισμό των σπόρων ενός παραδοσιακού βραζιλιάνικου φυτού. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν, ωστόσο το βασικό συστατικό του είναι η καφεΐνη. Όπως έχει διαπιστωθεί, ένα γραμμάριο guarana περιέχει περίπου 60 mg καφεΐνης, δηλαδή ποσότητα ίση με εκείνη που περιέχεται σε ένα ποτήρι μέτρια δυνατού καφέ.
- Ταυρίνη: Αμινοξύ που υποτίθεται ότι προσδίδει ενέργεια, δίχως, βεβαίως, κάτι τέτοιο να έχει αποδειχθεί επίσημα (περισσότερες λεπτομέρειες πιο κάτω).
- Ginseng: Φυτό, που προκαλεί εγρήγορση και θεωρείται ότι μπορεί να ενισχύσει την άμυνα του οργανισμού απέναντι σε λοιμογόνους παράγοντες (ιούς, μικρόβια). Η περιεχόμενη ποσότητα στα energy drinks είναι μικρή και δεν εμπνέει ανησυχία.
- Gingko Biloba: Φυτό που σε ελεγχόμενες δόσεις μπορεί να βοηθήσει την ενίσχυση της μνήμης, αν και πρόσφατη έρευνα κατέδειξε το αντίθετο. Στα energy drinks περιέχεται επίσης σε μικρές ποσότητες.
- Γλυκορονολακτόνη (Glucoronolactone): Πρόκειται για ουσία-μεταβολίτη, η οποία προέρχεται από τη γλυκόζη. Σε μικρές ποσότητες είναι συνήθως αβλαβής, αλλά, όπως αποδείχθηκε σε σχετική έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα energy drinks την περιέχουν σε διπλάσια ποσότητα από εκείνη που φυσιολογικά θα λάμβανε ένας άνθρωπος μέσω της διατροφής του.
- Echinacea: Θεωρείται ότι σε ελεγχόμενες ποσότητες ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα κατά των ιών και στα energy drinks περιέχεται σε υπερβολικές ποσότητες.


Οι επιπτώσεις στον οργανισμό
Αν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται ακίνδυνα, ίσως πειστείτε για το αντίθετο όταν διαπιστώσετε το πλήθος παρενεργειών που προκαλούν στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το μάρκετινγκ που περιβάλλει τα energy drinks είναι πραγματικά καταιγιστικό και ίσως ακούσετε ότι οι οργανικές βλάβες που πολλοί ισχυρίζονται ότι προκαλεί είναι απλές υποθέσεις ή σπάνια περιστατικά. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι έτσι.
Σε πρόσφατες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαλύφθηκε ότι το 27% των παιδιών ηλικίας 8-12 ετών καταναλώνουν σε τακτική βάση σημαντικές ποσότητες των εν λόγω “ενεργειακών” ποτών, με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία τους. Σε άλλα περιστατικά που καταγράφηκαν στην Αυστραλία, περίπου 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω τοξικότητας της καφεΐνης, μεταξύ των οποίων μια 25χρονη με καρδιακό νόσημα, η οποία δεν γνώριζε ότι τα energy drinks περιέχουν καφεΐνη.
Οι παρενέργειες που μπορούν να εμφανιστούν στον άνθρωπο είναι ποικίλες και συνοψίζονται στις παρακάτω:
- Οι μεγάλες ποσότητες καφεΐνης μπορούν να βλάψουν σοβαρά την καρδιά, ενώ παράλληλα αφυδατώνουν τον οργανισμό γι’ αυτό και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης. Άλλες παρενέργειες είναι η αϋπνία και το έντονο άγχος. Μια φοιτήτρια από την Αυστραλία που κατανάλωσε πολύ γνωστό energy drink, το οποίο διαφημίζεται ευρέως και στην τηλεόραση, δήλωσε ότι έπειτα από 12 κουτιά του εν λόγω ποτού διάβαζε συνολικά 12 ώρες την ημέρα και χρειαζόταν ηρεμιστικό χάπι για να καταφέρει να κοιμηθεί.
- Η ουσία guarana ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στα νεφρά, το θυρεοειδή αδένα και την καρδιά, ενώ εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους όταν λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αφού μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές και διαταραχές κατά το θηλασμό.
- Η ταυρίνη σε μικρές ποσότητες βοηθά στην πέψη των τροφών. Ωστόσο, στα energy drinks βρίσκεται σε περίσσεια και έχει αποδειχθεί έως και θανάσιμη, ιδίως όταν αναμιχθεί με το αλκοόλ.
- Το φυτό gingko biloba ενδέχεται να προκαλέσει εκτεταμένη αιμορραγία, ιδίως αν λαμβάνεται παράλληλα με ασπιρίνη ή φάρμακα για την ελάττωση της πηκτικότητας του αίματος. Η χρόνια λήψη του μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα και να αυξήσει των κίνδυνο επιπλοκών κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης.
- Η ουσία Echinacea μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 15 περιπτώσεις γυναικών στις ΗΠΑ, που είτε κινδύνευσαν να αποβάλουν, είτε αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα υγείας εξαιτίας της επίδρασης που είχε η ουσία στην κύησή τους.

Red Bull - Ο «βασιλιάς» των ενεργειακών ποτών, σύμφωνα με την Red Bull
«Το "Red Bull®Energy Drink" είναι ένα λειτουργικό ποτό, ειδικά διαμορφωμένο για περιόδους αυξημένης πνευματικής και σωματικής έντασης. Μπορεί να καταναλωθεί σε κάθε περίσταση: σε αθλητικές δραστηριότητες, στη δουλειά, στην οδήγηση αλλά και στον ελεύθερο χρόνο».
Ήταν το 1982 όταν ο Dietrich Mateschitz, διευθυντής μάρκετινγκ μιας γερμανικής εταιρίας οδοντόπαστας, της Blendax, επισκέφθηκε την Ταϊλάνδη κι εκεί ανακάλυψε ένα τοπικό ποτό, το Krating Daeng. Ο Dietrich Mateschitz διαπίστωσε ότι το συγκεκριμένο ποτό επιδρά θετικά στην μεταβολή των βιολογικών ρυθμών που επέρχονται λόγω αεροπορικού ταξιδιού μεγάλης απόστασης (jet lag). Από το 1984 και μετά, ανέλαβε την προώθηση του ποτού στην Ευρώπη κι από το 1987 καθώς ανέλαβε τα ηνία της «Red Bull GmbH» το ποτό γνώρισε τεράστια επιτυχία, τόσο στην Ευρώπη (όπου βρίσκεται και η μητρική εταιρία, στην Αυστρία) όσο και στην Αμερική, όπου έφτασε να καταλαμβάνει το 80% της αγοράς των λεγόμενων «energy drinks». Το «Red Bull» δεν έχει την ίδια γλυκιά γεύση με τον προκάτοχό του, ενώ είναι και ανθρακούχο.
Πως προέκυψε όμως το όνομα «Red Bull» (Κόκκινος ταύρος); Η ονομασία οφείλεται στην φυσική ουσία «Ταυρίνη» που αναφέρθηκε παραπάνω, η οποία με πολύ απλά λόγια είναι το «καύσιμο» της δύναμης και βρίσκεται σε σημαντική ποσότητα στην χολή του ταύρου. Η ουσία αυτή δεν συναντάται μόνο στον ταύρο, αλλά και σε άλλα ζώα, μεταξύ αυτών και στον άνθρωπο. Στο δε συγκεκριμένο ποτό εμπεριέχεται ως συνθετικό συστατικό. Η ταυρίνη είναι ένα αμινοξύ που έχει μια αντιοξειδωτική δράση. Κατά τη διάρκεια της αυξανόμενης φυσικής προσπάθειας η ταυρίνη έχει μια θετική επίδραση στο κυκλοφορικό σύστημα. Η ταυρίνη αυξάνει και αναπαράγει την τονικότητα των μυών. Είναι ένας ανασταλτικός διαβιβαστής που παίζει σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του χτύπου της καρδιάς και της ηλεκτρικής δραστηριότητας των νεύρων. Είναι επίσης απαραίτητη για την καλή λειτουργία του «sodium/potassium ATP-ase pump», η οποία ρυθμίζει την ιονική ισορροπία μεταξύ των κυττάρων και του πρόσθετου κυψελοειδούς ρευστού που τους περιβάλλει. Αυτή η πολύ σημαντική «αντλία» χρησιμοποιεί 7% με 40% της ATP ενέργειας που ο οργανισμός μας παράγει. Η ταυρίνη μπορεί λοιπόν όπως είπαμε να χαρακτηρισθεί ως ουσία της δύναμης, καθώς έλλειψή της μπορεί να παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια φυσικής προσπάθειας.
Η υψηλή συγκέντρωση της καφεΐνης, γλυκόζης, σακχαρόζης, ταυρίνης και άλλων ουσιών που εμπεριέχονται στο Red Bull, υποτίθεται ότι αυξάνει τον μεταβολισμό, την ενέργεια και την αντοχή ενός οργανισμού. Η καθημερινή χρήση του Red Bull, ή άλλων ενεργειακών ποτών μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εθισμό και διακοπή χρήσης του ποτού συνοδεύεται με πονοκεφάλους, ευερεθιστότητα και μειωμένη σωματική απόδοση.
Η ταυρίνη (η οποία παρεμπιπτόντως χρησιμοποιείται κι ως συμπλήρωμα σε παιδικές τροφές) και κατ’ επέκτασιν το Red Bull, σύμφωνα με ιατρικές έρευνες, είναι δυνατόν να έχει και πολύ πιο δυσάρεστες συνέπειες. Σύμφωνα με έρευνα Αυστραλών επιστημόνων, το Red Bull είναι επικίνδυνο για εκδήλωση εμφράγματος ή εγκεφαλικού. Ο Σκοτ Ουίλαφμπι, επικεφαλής ερευνητής του Ερευνητικού Κέντρου Καρδιαγγειακών Νοσημάτων στο νοσοκομείο Royal Adelaide Hospital και οι συνεργάτες του εξέτασαν το καρδιαγγειακό σύστημα 30 νεαρών ενηλίκων μια ώρα πριν και μια ώρα μετά την κατανάλωση συσκευασίας 250ml του Red Bull, ποτό χωρίς ζάχαρη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι «οι φυσιολογικοί άνθρωποι εμφανίζουν συμπτώματα που συνήθως συνδέονται με τα καρδιαγγειακά νοσήματα» μετά την κατανάλωση του ποτού. «Μία ώρα αφότου ήπιαν Red Bull, το αίμα τους δεν ήταν φυσιολογικό. «Δεν ήταν φυσιολογικό και έμοιαζε με κάποιου, ο οποίος πάσχει από καρδιαγγειακή νόσο», δήλωσε στην εφημερίδα «The Australian» ο Σκοτ Ουίλαφμπι.
Ο Ουίλαφμπι λέει επίσης ότι το Red Bull μπορεί να αποβεί μοιραίο σε συνδυασμό με το στρες ή την υπέρταση, παρεμποδίζοντας τη σωστή λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων και ενδεχομένως αυξάνοντας τον κίνδυνο για θρομβώσεις.
Η εκπρόσωπος της εταιρίας Red Bull στην Αυστραλία, Λίντα Ρίχτερ, προσπαθώντας να υποβαθμίσει το θέμα, δήλωσε πως «Η έρευνα δεν φανερώνει επίδραση που διαφέρει πολύ από εκείνη που έχει κάποιος πίνοντας ένα φλιτζάνι καφέ».
Η ίδια η Red Bull πάντως συνιστά την κατανάλωση το πολύ μέχρι 2 κουτιά ημερησίως, καθώς όπως ανέφερε εκπρόσωπός της, υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που πάσχουν από καρδιακές διαταραχές μετά την κατανάλωση περισσότερων κουτιών του Red Bull.
Το 2001, το ποτό ερευνήθηκε από τη Σουηδική Υπηρεσία Τροφίμων αφού συνδέεται με το θάνατο τριών καταναλωτών. Το Red Bull έχει απαγορευτεί στη Νορβηγία, την Ουρουγουάη, την Ισλανδία και τη Δανία εξαιτίας των κινδύνων για την υγεία που αναγράφονται και στις συσκευασίες, όμως η εταιρία πούλησε τον περασμένο χρόνο 3.5 δισεκατομμύρια συσκευασίες σε 143 χώρες...

Από το http://thivarealnews.blogspot.com

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Τα πιο παράξενα ζώα του κόσμου 7


Nudibranch (θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας)

Η πιο κοινή ονομασία «θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας» είναι πολύ πεζή για να περιγράψει αυτά τα εντυπωσιακά πλάσματα, με τα φανταχτερά χρώματα, το παράξενο σχήμα και την μεγαλοφυώς ευπροσάρμοστη δομή. Έχουν υπολογιστεί περί τα 3.000 διαφορετικά είδη θαλάσσιου γυμνοσάλιαγκα, τα οποία ζουν στους κοραλλιογενείς υφάλους όλου του κόσμου. Ο εντοπισμός και η φωτογράφησή τους είναι από τις πιο αγαπημένες ασχολίες των scuba divers που βρίσκονται εκεί. Το αξιοπερίεργο που έχουν είναι ότι τα χρώματα και τα σχήματά τους μπορούν να σας κάνουν να σαστίσετε: Κάποια έχουν ρίγες, όπως οι τίγρεις, άλλα είναι καλυμμένα με κουκίδες σε χρώμα νέον, άλλα έχουν χνουδωτά κέρατα, άλλα αναπνευστήρες που κουνιούνται ή σπονδυλικές στήλες που διαγράφονται με άλλο χρώμα κι ας είναι λεπτά και κυματιστά σαν ένα φύλλο από μαρούλι. Ένα όμως είναι το μήνυμα που θέλουν να περάσουν με αυτήν τους την εμφάνιση: "Φάε με δική σου ευθύνη". Γιατί όλα αυτά τα ωραία χρώματα που υπάρχουν στο σώμα τους είναι στην πραγματικότητα δηλητηριώδη τοξικά που σκοτώνουν…
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...